"Ман, агар даргузарам, назди падар гӯронед," 
Ки маро баҳри падар гуфтаниҳо бисёр аст. 
Дили ғамноки маро, то ки бидонад падарам, 
Баъди маргаш, дили ман пур зи ғаму темор аст. 
Ба ӯ гӯям, ки маро зиндагиям зору хароб, 
Ҳоли ман дар набудаш, ҳамчу шабони тор аст. 
Зиндагӣ дар кӯли ғам бурд, маро бо дардаш, 
Рӯйи ин мазраи пурмеҳр, ҷафо бисёр аст. 
Ханда рафт, баъди вафоти падарам аз лаби ман, 
Манзилам мисли биёбон шудаву пурхор аст. 
Назди гӯри падарам, ҷой диҳедам ёрон! 
Қарзи фарзандии ман пеши падар бисёр аст.