Ишқро афсона гуфтанҳо хатост, 
Ишқ як ганҷи бузурги бебаҳост. 
Ишқ пок асту назебад, бар ҳама, 
Хубу зебо ҳамчу оби босафост. 
Ҳар касе покии ишқе дидааст, 
Соҳиби хушбахтиву ақли расост. 
Лаззати ишқу ҷавони кас надид, 
Ишқи поку солими дигар куҷост? 
Интизор бас! Ин қадар тавсифи ишқ, 
Ин ҳама фикру суханҳоят хатост.